Se aos máis cativos pregúntovos que é a respiración circular seguramente non teredes moi claro como explicalo; se o pregunto aos máis experimentados o teredes claro pero supoño que estaredes dacordo en que non é nada fácil nin de facer nin de explicar. Eu vou face-lo intento de explicalo.
A respiración circular é un procedemento que consiste básicamente en inspirar aire pola nariz sen deixar de soprar. Si si... é moi complicado. Hai que acumular aire na cavidade bucal (inflando as moufas), exercer presión coas moufas e a lingua (coma un émbolo) para expulsa-lo aire con certa forza, todo esto mentres inspiramos pola nariz! Temos que ter en conta que ademáis, mentres inspiramos pola nariz, a cavidade bucal ten que quedar aislada do resto do sistema respiratorio, coa axuda da parte derradeira da lingua que pechará o paso de aire entre os pulmóns e a boca! E moitos pensaredes que para qué serve esta técnica; e eu vos digo, ¿lembrasche de esa frase tan longa que hai que tocar na Peza para frauta soa de Jacques Ibert (por poñer un exemplo)? ¿Esa frase que sempre tes que cortar para respirar? Pois con esta técnica non terías que preocuparte por iso, pois non cortarías a frase por ningures. Hai que dicir que é unha técnica moi avanzada que moi pouca xente é capaz de dominar á perfección, pero creo que paga a pena adicarlle uns minutos ó día e intentalo. Recoméndovos un libro de Robert Dick que recolle exercicios moi interesantes para traballa-la respiración circular; chámase "La Respiración Circular del Flautista" editado por Mundimúsica. Dicirvos que é importante ter moi claros os rudimentos da respiración diafragmática e os da emisión do son para intentalo, e que sobre todo teñades a guía do profesor para non cometer erros importantes nin forzar músculos. E como non, no seguinte enlace tedes un exemplo. É posible que non vos guste o que toca o frautista pero é indiscutible que domina a técnica da respiración circular.
A respiración circular é un procedemento que consiste básicamente en inspirar aire pola nariz sen deixar de soprar. Si si... é moi complicado. Hai que acumular aire na cavidade bucal (inflando as moufas), exercer presión coas moufas e a lingua (coma un émbolo) para expulsa-lo aire con certa forza, todo esto mentres inspiramos pola nariz! Temos que ter en conta que ademáis, mentres inspiramos pola nariz, a cavidade bucal ten que quedar aislada do resto do sistema respiratorio, coa axuda da parte derradeira da lingua que pechará o paso de aire entre os pulmóns e a boca! E moitos pensaredes que para qué serve esta técnica; e eu vos digo, ¿lembrasche de esa frase tan longa que hai que tocar na Peza para frauta soa de Jacques Ibert (por poñer un exemplo)? ¿Esa frase que sempre tes que cortar para respirar? Pois con esta técnica non terías que preocuparte por iso, pois non cortarías a frase por ningures. Hai que dicir que é unha técnica moi avanzada que moi pouca xente é capaz de dominar á perfección, pero creo que paga a pena adicarlle uns minutos ó día e intentalo. Recoméndovos un libro de Robert Dick que recolle exercicios moi interesantes para traballa-la respiración circular; chámase "La Respiración Circular del Flautista" editado por Mundimúsica. Dicirvos que é importante ter moi claros os rudimentos da respiración diafragmática e os da emisión do son para intentalo, e que sobre todo teñades a guía do profesor para non cometer erros importantes nin forzar músculos. E como non, no seguinte enlace tedes un exemplo. É posible que non vos guste o que toca o frautista pero é indiscutible que domina a técnica da respiración circular.
http://www.youtube.com/watch?v=4ddSSx7HsH0
Tedes outros exemplos na oferta discográfica. Un de eles é a frautista israelí Sharon Bezaly; ten dominada a técnica á perfección, e ATENCIÓN, o mes de novembro temos a oportunidade de escoitala en directo no Auditorio de Valladolid (15 e 16 de novembro para ser exactos) acompañada pola Orquesta Sinfónica de Castilla y León e LIbor Pesek á batuta (gracias Olalla por avisar). Tocará o Concerto Pastoral de Joaquín Rodrigo (unha das pezas tecnicamente máis dificiles escritas para a frauta) e terá moitas oportunidades para emprega-la técnica que temos falada hoxe. Na imaxe da entrada tedes tódala información.
Espero que traballedes moito esta e moitas técnicas máis e que deixedes comentarios cos logros acadados!
Boas noites.
2 comentarios:
Está moi interesante esta entrada. A técnica parece moi complicada, e ademais debe cansar bastante, ainda que supoño que so hai que usalo en sitios moi determinados.
Está bastante chulo o blog, e desde logo a diversidade de temas e innegable. ¡Segue así!
Fue una lástima que las espectativas sobre Sharon Bezaly fueran tan altas, que la realidad no superase a la ficción.
Sin poner en duda que Rodrigo es lo que es... endiabladamente dificil, no fue digno (en mi opinión), de "un regalo de Dios para la flauta" como dicen de ella.
"Un mal día lo tiene hasta el más pintao"
No soy partidario de la idolatría porque soy muy consciente del trabajo que hay detrás de alguien así. Por eso la conclusión es una mezcla de respeto, decepción y pena. Otra vez será.
Publicar un comentario